บางทีก็กรอบ

เราจะคิดได้กว้างไกลแค่ไหนถ้าไม่มีกรอบ แต่ความคิดเราจะสะเปะสะปะแค่ไหนถ้าไม่มีกรอบ

เพราะงั้น ขอชีวิตที่บางทีก็กรอบ บางทีก็ไม่กรอบ

หรือศิลปินสมัยนี้ ต้องสร้างเอกลักษณ์ให้ตัวเองด้วยการแต่งตัวแนวๆ ไม่ใช่พัฒนาที่ดนตรี...

ประ เทศ ...ไทย?

ชาติไทย ที่รู้จักมา 20 ปี เป็นช่วงเวลาที่สั้นเหลือเกิน

เกิดคำถาม และเรื่องที่น่าคิดมากมาย เรื่องหนึ่งที่สัมผัสได้คือ ตัวเราคนไทยล้วนรักชาติ อยากให้ชาติเจริญ แต่กลับไม่ค่อยลงมือพัฒนาประเทศ เอาแต่แน่นิ่งรอฮีโร่มากอบกู้ชาติ ปล่อยให้ระบบและกระบวนการทั้งหลายแบบชาติตะวันตกมีบทบาท เหนือการตัดสินใจ เพราะหวังว่าชาติจะได้ดี ได้รวยกับเขาบ้าง หากเราทำตามชาติมหาอำนาจ
 ...ลองดูสหรัฐอเมริกาทุกวันนี้  เราอยากเป็นประเทศที่ชื่อว่า"เจริญแล้ว" หรือ "ประเทศโลกที่หนึ่ง" แบบนั้นจริงหรือ ...ทำไมเราไม่กล้าวางแผนวางแนวทางการพัฒนาในแบบของเราเอง จำเป็นด้วยหรือว่าคนไทยต้องการเงินทองจำนวนมากมายเพื่อปรนเปรอชีวิต จึงจะเรียกได้ว่าเป็น ผู้เจริญแล้วในสังคม

เราเข้าใจวิธีการพัฒนาสังคมแบบ ทุนนิยม ที่เรารับมามากแค่ไหนกัน? ไม่เลย เรารู้หรือไม่ว่า ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ของตะวันตกเกิดขึ้นเพื่อให้เราสามารถใช้ประโยชน์จากทรัพยากรธรรมชาติที่อยู่อย่างจำกัด มาตอบสนองความต้องการอันไม่สิ้นสุดของมนุษย์ นั่นหมายความว่า มนุษย์ต้องมีความต้องการที่ไม่สิ้นสุด ...จริงหรือ? ถ้าลองสังเกตตัวเอง เราสามารถประมาณความต้องการของเราได้ ด้วยเหตุผลต่างๆ เพราะมนุษย์มีความคิด อารมณ์ และตรรกะอันซับซ้อน มากเกินกว่าวิชาเศรษฐศาสตร์ของตะวันตกจะให้คำอธิบายได้ แต่เหตุที่ทำให้เราต้องเลือกที่จะเดินรอยตามหลักเศรษฐศาสตร์ เปลี่ยนวิถีชีวิตของตนเองให้อยู่ในสังคมระบบอุตสาหกรรม ก็เพราะ "ประชากร" ที่เพิ่มขึ้น และการปกครองที่เป็น "ประชาธิปไตย" ที่ทุกคนมีสิทธิ เสรีภาพ และก็อีกนั่นไง เรายังไม่รู้จักเลยว่าอะไรคือ ประชาธิปไตย

ระบบทุนนิยมและประชาธิไตยมักเป็นของคู่กัน ทุนนิยมบอกว่า บริษัทเอกชนจะแข่งขันกันขายของให้ประชาชนเพื่อสร้างกำไรสูงสุดให้กับตนเอง ซึ่งการแข่งขันนี้จะทำให้เกิดการพัฒนา เพราะแต่ละบริษัทจะต้องประชันกันว่า ใครจะดีกว่า นั่นทำให้ทุกคนในสังคม ก็เกิดการแก่งแย่งแข่งขันตลอดเวลาเช่นกัน เมื่อมีคนที่ "ดีกว่า" ก็จะทำให้สังคมเจริญขึ้น เมื่อมองดูในสังคมบ้านเราแล้ว เราเข้าใจข้อนี้ดีหรือไม่ เราเลือกซื้อสินค้า เพราะมัน "ดีกว่า" หรือ เพราะช่วงนี้มีกระแสเขย่าโคอาล่ามาร์ชเลยซื้อมาทำบ้าง, เราชอบดาราที่โฆษณาสินค้าชิ้นนี้ เราก็เลยซื้อ แล้วที่เรายอมเสียเงินซื้อไปมันดีจริงหรือไม่ เราได้ไตร่ตรองให้ดีแล้วหรือไม่ รวมถึงที่เราเลือกนักการเมืองมาบริหารประเทศ เขา ดี จริงหรือ?  หรือว่าเพียง คำโฆษณาและผลประโยชน์ส่วนตัวเป็นแรงจูงใจให้เราเลือกเขา แม้เขาจะทำให้ชาติย่อยยับก็ตาม

สำหรับผม สิ่งสำคัญในการพัฒนาประเทศไทย คงจะเป็น "การพัฒนาตนเอง" ในทุกๆด้าน โดยเฉพาะด้านความคิด การศึกษา และศีลธรรม เราอาจไม่ใช้คนดีแต่เกิด และเราก็เลือกเกิดไม่ได้ แต่ชีวิตของเรา เราสามารถกำหนดทิศทางชีวิตของเราได้ อย่ามัวแต่ด่าการศึกษาไทยว่าแย่ ด่าประเทศไทยว่าอย่างนู้นอย่างนี้ไปวันๆ เราต้องมองย้อนมาที่ตัวเอง ว่าเราต้องปรับปรุงอะไร ทำอย่างไรเราจึงจะดีกว่านี้ ถ้าเราดีแล้วก็อย่าดูถูกผู้ไม่รู้ แต่จงมอบสิ่งที่เราให้ได้เพื่อช่วยให้เขาตื่นรู้ ถ้าทุกคนรู้จักพัฒนาตัวเอง เราจะมีคุณค่ายิ่งกว่าสินค้าคุณภาพในระบบทุนนิยม เพราะสินค้าคุณภาพก็เพียงได้ให้ประโยชน์กับใครคนหนึ่งเพียงชั่วคราวเท่านั้น แต่คนที่มีคุณภาพจะสามารถเป็นแบบอย่างในสังคม และทำให้คนรุ่นหลังได้มีแรงบันดาลใจในการพัฒนาตัวเองต่อไป

                                                              บันทึกจากเล็กๆจากความคิดอันน้อยนิด
                                                                                                          ...อาทิตย์

ผู้คนเดินยั้วเยี้ยเต็มถนน รถราติดขัดไปทั่ว
รวมตัวกันอยู่ในเมืองศิวิไล โก้หรูและโอ้อวด
เราดูถูกของสาธารณะ ไม่เหลียวแลปัญหาในสังคม
เมื่อปัญหานั้นมาถึงตัว จึงค่อยเดือดเนื้อร้อนตัว
จะต้องแชร์ให้เป็นประเด็น จะเรียกร้อง และต้องชนะ
เราฟังความข้างเดียว และกร่นด่าคู่ตรงข้าม
เราสร้างค่านิยม ว่าเงินซื้อได้ทุกสิ่ง
ไฉนเราต้องเป็นคนดี ในเมื่อการทำความดีไม่เคยให้ผลตอบแทนกลับมา

เราใช้เวลากับการสร้างทุกสิ่งที่ดูไม่มีเหตุผล และบอกว่ามันคือเหตุผล
ก็เรามันคือ มนุษย์

กำลังใจ และ กาวยูฮู

ช่วงเวลาสบายๆ

ที่เราลืมเรื่องราวต่างๆที่เคยค้างคาอยู่ในใจ

ลิ้มรสความลำบากบ้าง
เพื่อให้เราเห็นคุณค่าของบางสิ่งที่มองข้ามไป

และรักในตัวเองมากขึ้น

หากเราเป็นนก เราคงบินไปไกลแสนไกล
หากเราเป็นศิลปิน เราคงวาดอารมณ์ออกมาเป็นภาพ
หากเราคือหนังสือ เราจะบอกเล่าเรื่องราวมากมาย

หากเรา เป็น เรา เราจะทำอะไร?

อย่าลืมตัวเอง

Relax Day at Home

I've cooked a Japanese meal for my Lunch : )

โลกยังต้องหมุน

หมุนรอบตัวเอง

เรายังต้องรออีกนานแค่ไหน

กว่าจะมีโอกาสได้พบเธอ

และหวังว่าเธอก็รอพบเช่นกัน

มันอาจจะเป็นไปไม่ได้

แต่ฉันจะลอง

ฉันจะรอดู โลกที่หมุนไป

หมุนเธอมาหาฉัน ...สักวัน

Blured

Travel Around | Paed Riu, Chachoengsao Province, Thailand

Only an hour far from Bangkok,  Chachoengsao Province has a very wonderful market called "Talad Baan Mai". It is a 100 year-old market with a hundred of shops and restaurants.

It's a place we can have some Thai noodle, Thai sweet, tea, fried potato and many other awesome menus. And there's also a simple wood boat for tourists that took us to an old buddhist temple. We floating forward with touched cool wind blowing our body and surrounding with tropical trees.

After roaming around all day, We took a train back home in Bangkok ...with a nice memory and fulled up stomach.

Travel Around | the Beach in Rayong, Thailand